Het kostte me dagen van belachelijk grote koffers inpakken maar 20 december vertrok ik met de aupair familie naar India. De eerste paar dagen verbleven we in het huis van Nita's ouders in Manipal, de stad die Nita's opa opgericht heeft. Het huis was enorm, meer kamers dan ik kon tellen en overal liepen werkers rond. Eerlijk gezegd voelde ik me daar vaak nutteloos omdat er zoveel kindermeisjes en familie was die met de kinderen speelden. Nita's familie was wel heel aardig voor me. Vooral Nita's moeder probeerde mij echt thuis te laten voelen. Elke ochtend werd er speciaal voor mij indisch ontbijt gemaakt waarvan ik de naam nog steeds niet weet maar het was heerlijk. Ik kreeg Indische kleding van een schoonzus en heb dus mijn hele tijd in India in zo'n gewaad tot mijn knieën en zo'n wijde broek rondgelopen. Beetje warm, maarja. Na 5 dagen gingen we naar Bangalore waar de bruiloft van een kennis was. Op dag 1 was er een groot feest met grappige speeches en optredens. Aaron en ik dansten de hele avond. Dag 2 had allerlei hindoeïstische ceremonies met als hoogtepunt het moment dat de bruid en bruidegom elkaar banaan voerden. Ik ga er tenminste vanuit dat dat het hoogtepunt was want de band en de gasten werden helemaal wild op dat moment.

De rest van de tijd in Bangalore was ik veel alleen met de kinderen in het hotel. Nieuwjaarsavond bracht ik door in een kinderruimte van het restaurant omdat kindermeisjes van restaurants niet te vertrouwen zijn (is mij verteld..). Om 10 uur was ik alweer in de hotelkamer dus heel spectaculair was het niet.

Ik kan niet echt zeggen dat ik India heb gezien. Hetgeen wat ik zag was vanuit een geairconditionde kamer of auto. En alle huizen die ik vanbinnen zag waren, op de gebedsruimte met goden na, niet heel erg Indisch. Ze waren vooral heel groot.

Nieuwjaarsdag vertrokken we naar Sri Lanka. Vanuit het vliegveld werden we opgehaald door onze hyperactieve chauffeur uit Colombo, Amilla. We bezochten een olifantenweeshuis waar de olifanten geen wezen waren maar een toeristische attractie. Ze zagen er echt zo verdrietig uit dat zelfs Mila zei dat ze niet gelukkig waren.

De volgende stop was Kandy. Het resort was echt prachtig, bovenop een berg met een geweldig uitzicht. Onderweg zagen we een snakecharmer die zijn slangen niet helemaal onder controle had. Terwijl wij langs liepen ontsnapten twee cobras uit de manden en gleden allebei een andere kant op. De charmer hupste in paniek op en neer terwijl hij ze probeerde te vangen en het was heel grappig om te zien.

De volgende dag gingen we naar Nora Elia. Dat ligt hoog in de bergen dus het was lekker koel. De omgeving was vast heel mooi maar I wouldn't know omdat ik meestal met de kinderen in het resort bleef.

Na een paar dagen gingen we verder naar Yala. Eerst een treinrit van drie uur naar Ella en daarna nog drie uur met de auto. Onderweg stopten we bij een waterval waar een man bijna naar beneden viel omdat hij zo graag een selfie wilde. Maar hij was vastbesloten die foto te krijgen want zelfs toen hij helemaal doorweekt was door een val en alle bewakers naar hem riepen om terug te klimmen bleef hij selfies maken.

Het resort in Yala lag in een reservaat. Hier hebben we een safari gedaan en van alles gezien (krokodillen, een luipaard, apen, jackhalzen, wilde zwijnen , ...).

Het volgende plaatsje was Galle. Hier hadden de Nederlanders veel invloed en Aaron vond het werd super enthousiast elke keer als hij het woord Dutch zag.

Een paar dagen later werd de chauffeur ontslagen omdat hij zijn telefoon niet opnam dus kregen we een nieuwe.

Ik ben vergeten hoe de volgende plek heette maar hier ging het helemaal mis. De eerste ochtend kwam Nita onze kamer in (ik sliep altijd met Mila en Aaron op de kamer) om te vertellen dat er bij hun was ingebroken. Twee iphones, twee ipads en een handtas waren weg. Heel eng om te bedenken dat er mensen naast hun bed geweest zijn terwijl ze sliepen, ik had de deur ook niet op slot zitten. Een bijkomstig nadeel is dat bijna alle vakantie foto's op de iPhone stonden. Van de eigenaren hoorden we dat er een bende actief was die de week ervoor iemand in zijn had had gehakt omdat hij wakker werd.

De laatste paar dagen waren we in Colombo. Mila was ziek dus heel leuk was dat niet.

Het was de 19e wel heel fijn om weer in Sydney aan te komen. Voelt toch een beetje als thuis.

Ik bleef nog een paar dagen bij de familie maar toen moest ik gaan en dat was niet leuk. Ik ga Aaron en Mila zo missen. De hele vakantie heb ik Aaron van alles geleerd over aardrijkskunde en erfelijkheid en mythes en allerlei andere dingen die hij interessant vond. Ik maakte toetsen voor hem over die onderwerpen en 's avonds was hij nog zo met alles wat hij had geleerd bezig in zijn hoofd dat hij er niet van kon slapen. Hij is een echt knuffelaapje dus vaak werd ik het kingsize bed bijna uitgeduwd. Maar nu ga ik zelfs dat missen denk ik.

Ik schrijf dit nu vanuit het vliegtuig. Ik ben namelijk op weg naar Bali! Onder me zie ik zee en allerlei eilanden en ik kan echt niet wachten tot we landen.